Untitled

	Sign In Sign-Up

RAHATLAYALIM

ANA SAYFA
KULTUR-SANAT-MEKAN
CAGDAS TOPLUM
ROPORTAJ
RAHATLAYALIM
SARKININ HIKAYESI
DUNYADA NELER OLUYOR
SIRA SIZDE
IRTIBAT
HAKKIMDA
FOTOGRAF
FAVORI LINKLER

AYIN SARKI SÖZÜ BEN DEGILIM Söyleyecek sözün yoksa dinle Dönüsü olmayan yola girme Ne gariptir sevenler kavusmaz Bu sözlere inandın mı söyle Hiçbir anlamı yok Sadece sus ve dinle Gerçekler nerede Sadece sus ve dinle Ne yazarım ne söylerim Ne konusur ne gözlerim Sadece durmus dinlerim Öyleyse ben , ben degilim Ne yazarım ne söylerim Ne konusur ne gözlerim Sadece durmus dinlerim Ne yapayım ben böyleyim Çekinir görmez gözlerim Öyleyse ben, ben degilim SÖZ : Deniz Yılmaz KURBAN
		IÇTEN GELENLER ARKADAS Uzun bir aradan sonra sesini duydum. Telefondayken bana“ ne o hastamisin ” dedi. Aslinda hasta degildim ama yasadigim gunler sanirim beni cok yormustu“ hayir ” dedim “ sadece oyle iste bilirsin. ” “ Evet ” dedi gulerek “ bilirim. ” O beni en iyi anlayan insalardan biri elbette bilir. Genelde aynidir onunla yasadiklarimiz.Bazen benimkiler biter onunkiler baslar. Onunkiler biter benimkiler baslar. Boyleyizdir iste biz. Iki yorgun savasciyiz aslinda yillardan beri oyleyiz.Hic degismedik. Yillar hic degistirmedi duygularimizi , sevgimizi. Birbirimiz icin soyleyeceklerimiz aynidir. “ Hep yanindayim mesafeler ayirsa da hep seninleyim beni kalbinde hisset. ” Hep gitmek istedigimde“ INSALLAH gidersin guzelim” der o bana. Hic “ ama,ya zehra ” deyip umudumu kırıp beni incitmez o hic kırmaz kanatlarımı . Hic ucma istegimi almaz icimden. Gozyaslarimin akacagini anlayinca engel olup hesap sormaz. Omuzuna yatar ve aglarim hic ıslatma kiyafetimi demez. O benim dostumdur. Telefonda“ sesim nasil geliyor ”dedi bana. “ Nezlesin dimi ” dedim. “ Evet ” dedi. O da yorgundu hayattan, sinavlardan ... Olan biten ona da dokunmustu besbelli. Gulduk“ sadece sesini duymak istedim” dedim. “Cok sevindim” dedi. Ve gulumsedik her zamanki gibi veda ederken biribirimize. Degisti yasamlarimiz ,ama degismeyendi duygularimiz. Biliyorum hep ordasin ve kacmayacaksin. Biliyorum benim sevgim kadar sevgin. Biliyorum sen emaillerimi okuyup gecmeyeceksin. Biliyorum bir gun sozumu tutup gidersem eger sen hep benimlesin... (Canan’ a hitaben.) HAYALIM Farkli bir yerdeyim. Bambaska bir kentte. Elimde suyum kosuya ara vermis oturuyorum gole karsı. Hep hayalini kurdugum seyi yapmanin garip ve buyuk mutlulugu var icimde. Gole bakarken daliyorum eski gunlere .Bunun hayalini kurarak odamda oturdugumu , derslerde aklimin arada bir bu hayale kaydigini animsiyorum. Suyumdan bir yudum aliyorum. Yanimda o anda olmasini istedigim arkadasimin olmadigini farkediyorum ama biliyorum yuregi benimle. Yerimden kalkıp kosuma devam ediyorum... ORDA OLMAYACAGIM Bazen deger verdiginiz bir insani kaybettiginizi sanirsiniz ve uzulursunuz. Onun yoklugu hayatinizda ki buyuk bir parcanin da yok olmasi gibidir. Siz onun size kattıklarını hep hatirlarsiniz ve onu ozlersiniz. Ama kızgınsınızdır da.Aramak isteseydi arardı ama aramiyor , dersiniz. Sonra aradan yıllar gecer. Hic ummadiginiz bir anda ona rastlarsiniz .Yanina gider ve merhaba dersiniz. O hic birsey olmamis gibi davraniyordur ama bunun rol oldugunu farkedersiniz. Saskındır ve sizi gormek onu memnun etmemistir. Yılların hesabini ona soracaginizi dusunur . Bekledigini yapmazsiniz . Cunku onun o yillari saymadigini anlarsiniz. Sizin kadar umursamamistir ayri gecirilen gunlerde yapilabilecekleri. Ic cekislerinizde o sizi hissetmemistir bile ve gorursunuz ki o size kattıkları da anlamsızlasmıstır. Cocuklugunuzun bir parcasi aslinda artik orada kalmalidir. Sen , beni gulduren. Sen, beni ilk kez Rockhouse’a goturen . Sen , bana arada bir hayat dersleri veren. Sen , bana ozel oldugumu soyleyen. Sen, Kolam bittiginde gidip bana kola alan ve bazen farkinda olmadan beni aglatan. Ufaklik buyudu ama sen bunu gormuyorsun. Hey sen, kucuk kız buyudu. Gelecegimde yoksun biliyorum .Umarim su anki kadar huzur dolu olursun ve pisman olmazsin cunku ben orada olmayacagim. Hayallerini gerceklestir .Koala ayımı çöpe attım. 10 haziran 2001 ESKI ISTANBUL U ANIMSAMAK Haberleri dinlemekten bıkmıstım.Tek yapmak istedigim sadece muzik calan bir kanal bulmakti ama nafile.Gereksiz sohbetlerle dolu bircok radyo programi vardi.Tam gunden umidimi kestigim sırada zil caldi.Gelen annemdi.Sabah hastehaneye gitmisti.Onu o saatte beklemiyordum.Ustelik gelirse de gittigi gibi yalniz gelir diye dusunuyordum ama oyle olmadi.Annemin yaninda sacları biraz agarmıs, topluca bir teyze vardı. Kapıyı acar acmaz bana gulumsedi.Biraz mahcup bir gulumsemeydi bu.Ben ise saskindim.Kim acaba diye icimden gecirirken annem ona“buyrun ” dedi.Kapıyı kapadım hala kim bu kadın diye dusunuyordum. Annem yasli teyzeyi salona buyur etti. Kadinda hala mahcup bir ifade vardi. Sonra benim yanima geldi ve“ “ onunla hastehanede tanıstık ” dedi. Saat 3’de yeniden doktorla randevusu var orda beklemesin dedim , bize cagırdım dedi. Sasırmıs ve biraz da ürkmüstüm. Ama sadece ürken ben degildim .Gelmisti ama o da saskındi belki de“ niye geldim” der gibi bakıyordu bana.Gulumsedim .Bir zamanlar onun halinde oldugumu hatirladim ve neler hissettigimi dusundum.Ona “hosgeldiniz” dedim. Gozlerinin ici guldu. Kusura bakma yavrumrahatsiz ettim dedi.Konusmaya basladik. Sonra annem haydi dedi.Kahvaltiyi hazirlayalim.Beraber kahvalti hazirladik. Balkona masayi kurduk. Kahvalti boyunca bana Eski Istanbul’u anlatti.Genclik yillarindan bahsederken gercekten cok mutlu gorunuyordu. Evleri ve yolu gosterdi. Onlarin yerinde bir zamanlar deniz vardi kızım dedi.Artık yok demek gelmiyordu icinden.Demedi de. Bir an icim burkuldu.Acaba sanslı onlar mı yoksa biz miyiz diye dusundum. Annem de o teyze de Esli Istanbul’u anlatınca onların sanslı oldugunu hissettim.Butun o yesillikleri, denizin gercekte nereye kadar geldigini gormuslerdi.Istanbul’da yazın denize girmek nedir biliyorlardı. Bogazın temiz oldugu gunleri hatırlıyorlardı. Sonra belki de biz sanslıyızdır dedim.Yesilligin yokolusunu gormedim.Denizi bildim bileli o hep aynı yerdeydi.Bogazı temiz hic gormemistim. O anda karar vermek cok guctu. Vakit gelmisti.Saat 2.30 olmustu.Teyze , haydi artık dedi.Annemle kalktılar.Adresini ve telefon numarasını verdi.Mutlaka bekliyorum dedi.Ona gulumsedim ve kapıyı kapadim. Gercekten de benim icin cok guzel ve ozel bir gun olmustu. Belki garip ama sanki onunla Eski Istanbul ’u gormustum.Hep hayalini kurdugum Eski Istanbul ’u... 22/03/2000
		Gülümsüyorum Sokakta giderken, kendi kendime Gülümsedigimin farkına vardıgım anlarda Insanların beni deli zannedecegini düsünüp Gülümsüyorum... Orhan Veli Kanık
		SIIRLER NEDEN CEKIP GITMIYORUZ KIYILARA (Andrey Voznesenski) KACIS YOK Sonuna kadar geldim yolun Donus yok artik Silinmiyor gorduklerim Kacıs yok artik Bir dag var onumde Inis yok artik Cıkacaksam eger Tırmanmalıyım en tepeye Pes etmek yasak artık 12/06/2001 GELSE Gelse bir gemi Binsem hic ardima bakmadan Insem bilmedigim bir diyarda Sevse orasi beni Ben de sevsem orayi Kalsam onunla Birakmasa beni Aramasalar Aramasam eskiyi Yollar guzel Ruzgar eser Dalgalara dalsam geceleri Gokyuzu mavi Koyulassa yagmur yagdiginda Ben orda olsam Karda, yagmurda 30/05/2001 ARTIK Artik alistim Vedalara kapildim Cıvıl cıvıldı bazi gunler Kafayi takma hersey gecer 28/05/2001 SEN DE YOKSUN Sen de yoksun Anlamiyor eller beni Gozyaslarim anlamsiz onlara Acilarim faydasiz bana Ben de gitsem uzaklara Yalnizim kalabalikta Yorgunum zamanda Aciyor gozlerim Huznum benimle Terketmiyor bak yine Ne derdin bana Hatirlarim her defasinda Devam et deyisini Aglayan gozlerimi silisini Sen de yoksun Anlamiyor eller beni Yoruyor artik sozleri Sen de yoksun... 9/06/2001 HAYALLERE DEVAM Umudumu kaybetmedim Cope attigim o degildi Anilarimi hala gomemedim Yasiyorlar icimde Tuketemedim Canimi sıkmıyorlar artık Anıyorum arada bir Bugunumu yasıyorum Gelecek aklımda Hayallerimi koruyorum MEGER Yollari gozledim Hep seni ozledim Cabuk gecti zaman Kıymetini bilemedim Gecince yillar Farkettim Bosmus yasananlar Soylenen laflar Sadece unutuldu Onca yalanlar Simdi yeni bir zaman Bir baslangic misali Kendimleyim aslinda Baskalarinin icinde Yalnizim hep bir bicimde. KÜÇÜK KIZ Minik bir kız cocugu, Uzerinde abisinden kalma pantolonu Ve de yırtık,pırtık kırmızı montu Tir,tir titriyor elleri Satmaya calısıyor, Elinde kalan son mendili Usulca sokuldum ona ve sordum “ Soyle bakalim,sen istemez misin Sicak bir ev ve Sevgi dolu bir aile? ” “Kim istemez ki”dedi ve ekledi “ sımsıcak,bumbuyuk bir evi?” “ Ya ailen” derken kesti sozumu Ve devam etti “ Ben severim ailemi; Annemi,babami ve kardeslerimi” Yavasca oksadim saclarini, O kadar soguktu ki yanaklari... Tutamazdim ya, Biraktim gozyaslarimi! Bana acimis olacak, Kucuk kız basını one egdi,sustu. ve yeniden konustu: “AlÄ±n su mendili,silin gozyaslarinizi, Hem bosverin parasini” O kadar kucuktu ki, Buyuk bir kız gibi durmaktaydı karsımda. Bense ancak kırmızı montlu, Kucuk bir kız olabilirdim Butun bu olanlardan sonra... Serol Öztürk SÜRAHI Soguk su dolu bir surahiyi Kana kana icmek Annemin bardak yerine Surahiyi kullanmama kızması... Kızma, annecim bana Ben kucuk bir cocugum, daha. Bana kızma,annecik Hic buyuyemedim ben. Yarın sabaha affet beni, Eger kızacaksan bugun. Ve bir kez olsun Gormezden gel birtanem Dikerken Soguk su dolu surahiyi... Serol Öztürk